Poems Against Tyranny - #01 (E/D/NL)

This morning I read in the newspaper
a young man
hauled off in handcuffs.
Justified I thought
drinking my coffee:
This never happens to me.
 

Noontime, sitting in the lunchroom,
the radio runs in the background.
Two older men charged,
accused of public disturbance.
They mentioned something like 'flyers':
This never happens to me.
 

Stopped at the trip home.
Traffic caused by students.
Banners waving. Two policemen
bearing a woman away.
Staring at my watch I thought:
This never happens to me.

No movie following the news,
instead of that a special report.
Uprisings in a neighboring country.
Dozens arrested.
I'm shaking my head:
This never happens to me.

Suddenly the door bell rings.
Who wants something from me?
I'm opening, three men in black
request me to attend them.
And I thought always:
This never happens to me ..

_____________________________________

Heute früh schlug ich die Zeitung auf
das erste, was ich sah: ein junger Mann,
abgeführt in Handschellen ..
Wird wohl seinen Grund haben, dachte ich
und nahm einen tiefen Schluck Kaffee:
So etwas kann mir nicht passieren.

Des Mittags in der Kantine sitzend,
das Radio lief im Hintergrund.
Zwei ältere Herren festgenommen,
der Ruhestörung bezichtigt.
Ich hörte noch von Flugblättern:
So etwas kann mir nicht passieren.

Aufgehalten auf der Heimfahrt.
Ein Stau, verursacht durch Studenten.
Plakate fliegen, zwei Polizisten
tragen eine Frau weg.
Ich sah auf die Uhr und dachte mir:
So etwas kann mir nicht passieren.

Kein Spielfilm nach den Nachrichten,
stattdessen eine Sondersendung.
Aufstände im Nachbarland,
Verhaftungen im Dutzendpack.
Ich schüttelte nur den Kopf:
So etwas kann mir nicht passieren.

Auf einmal klingelt es.
Wer mag um diese Uhrzeit was von mir?
Ich öffne die Tür, drei Herren in Schwarz
fordern mich auf, sie zu begleiten.
Dabei dachte ich immer:
So etwas kann mir nicht passieren ..

_____________________________________

Vanmorgens de krant opgeslaan,
een jonge kerel,
weggeleid in handboeien.
Zal waarschijnlijk een reden hebben, dacht ik
en nam een ​​diepe slok koffie:
Zulke dingen mogen niet gebeuren voor mij.

de lunch in de kantine zitten,
de radio op de achtergrond
Twee oudere mannen gearresteerd,
van ruzie beschuldigd
Ik hoorde van de folders:
Zulke dingen mogen niet gebeuren voor mij.

Gestopt op weg naar huis een file veroorzaakt door studenten.
Posters vliegen, twee politieagenten
dragen weg een vrouw.
Ik keek op de klok en dacht bij mezelf:
Zulke dingen mogen niet gebeuren voor mij.

Geen filmpje achter het nieuws.
in plaats daarvan een speciale missie
opstanden in het buurland,
arrestaties waar je heenkijkt.
Ik schudde mijn hoofd:
Zulke dingen mogen niet gebeuren voor mij.

Plotseling gaat de deurbel
Wie iets van mij wil op dit moment?
ik open de deur, drie mannen in het zwart
vragen mij om hen te vergezellen!
En ik altijd dacht
zulke dingen mogen niet gebeuren voor mij ..